Om Mattia en de Anderen

Zelfdoding, Compassie, En verder

10 september – 12 november 2017 in de Domkerk, Utrecht

Openingstijden en adres: www.domkerk.nl

Bij de tentoonstelling is een boekje uitgebracht. Dit is in de winkel verkrijgbaar. Ook de CD 'For Mattia' is hier te koop. De bladmuziek is te bestellen bij Donemus.

De tentoonstelling is gemaakt in samenspraak met kunsthistoricus Liesbeth de Jong, lid van de tentoonstellingscommissie van de Domkerk Dit project is mede mogelijk gemaakt door: Citypastoraat Domkerk Utrecht / De Vleeshal, Middelburg / Mondriaan Fonds / Prins Bernhard Cultuurfonds / KFHeinfonds / Elise Mathilde Fonds


Uit het persbericht:

Na het overlijden van hun dochter Mattia zijn Katja Bosch en Janpeter Muilwijk schilderijen gaan maken over het gat dat haar zelfdoding in hun leven sloeg. In dezelfde tijd overkwam hen de troost van het weten van de onvergankelijkheid van haar ziel. In abstracte schilderijen (Katja Bosch) en in de serie 'mijn versluiering' (Janpeter Muilwijk) tasten zij dit af. Met deze beelden en in woorden en muziek willen zij die ervaringen delen.

Dit project is er niet alleen 'Om Mattia', het geldt ook 'de Anderen'. Dat zijn de andere suicidanten en hun nabestaanden. Familie en vrienden blijven na een zelfdoding vaak met schuldgevoelens of wrok worstelen. Ook bij Muilwijk en Bosch deed de zelfdoding van hun kind, het doel en de zin van hun eigen bestaan op zijn grondvesten wankelen.

Mattia's grote kwetsbaarheid, haar psychisch lijden, werd voor hen inzichtelijker door alles wat zij in de jaren van haar ziekte had opgeschreven. De dapperheid waarmee zij dat had doorstaan bracht begrip voor haar daad. Dit lijden had haar uitgeput. Zij kon haar liefde groots geven en was blij om die van anderen te ontvangen. Toch zag zij geen andere dan deze uitweg. Dit eenzame lijden is de overeenkomst met de anderen die hun leven zelf beëindigen. Ook zij zagen geen andere mogelijkheid dan dit te doen, terwijl de mensen om hen heen dit vaak wel denken te weten.

De steun die Muilwijk en Bosch na de dood van Mattia hebben ervaren en het maken van kunst, brachten hen in een nieuwe modus. De dromen, beelden en signalen die zij kregen namen zij serieus. Ook andere mensen, vanuit allerlei achtergronden, brachten die naar hen toe. Langzaamaan kantelde hun lineaire perceptie van het aardse leven. Zo kwamen zij, naast het grote gemis van hun dochter, gaandeweg bij het weten van onze kern, ons onvergankelijke Zijn. In de tentoonstelling is een 'Gedenkwerk' opgenomen waar lotgenoten de naam en hun verbondenheid met hun aan zelfdoding verloren verwante kunnen onderbrengen in een door een drieluik omarmd gouden vlak.